توضیحات

---

سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای اویز مدل سلین رنگ خاکستری

---

توضیحات محصول :

قابلمه سایز 22 خمره ای درب دار

قابلمه سایز 26 خمره ای درب دار

قابلمه سایز 30 خمره ای درب دار

تابه دو دسته 30 خمره ای درب دار

تابه تک دسته 26 خمره ای در ب دار

درب کاملا پیرکس و مقاوم در برابر شوک حرارتی

دستگیره های فلزی با آبکاری تیتانیوم (ترکیه)

اثرات تکنولوژی فورج بروی سرویس قابلمه اویز

سرویس قابلمه جزو اصلی لوازم پخت و پز در هر آشپزخانه است و هر چند وقت یکبار معمولاً سرویس قابلمه تعویض می شود.
یک پیشنهاد عالی می تواند . سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای اویز مدل سلین رنگ خاکستری

برای شناخت بهتر شما عزیزان در این قسمت به بررسی این سرویس می پردازیم.

در سرویس حرفه ای کامل و باکیفیت برند اویز، تکنولوژی فورج به کار رفته است که کارایی آن را هنگام پخت غذا بوضوح خواهید دید.

سرویس قابلمه فورج در روش فورج، از آلیاژ ویژه ای با بکارگیری تکنولوژی روز دنیا برای اولین بار در ایران تولید شده است.

در سرویس قابلمه خمره ای اویز پوشش نچسب گرابلون آلمانی به کار رفته که از بهترین مواد اولیه ساخته می شود.

سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای اویز مدل سلین رنگ خاکستری

آلیاژ ویژه با بکارگیری تکنولوژی مدرن ، ظروف آشپزخانه فورج به روش فورج تولید کرده است.

در روند تولید سرویس قابلمه خمره ای سلین اویز،

بهترین مواد اولیه از نوع پوشش نچسب گرابلون آلمانی بکار رفته است.

 

مزیت تولید سرویس قابلمه خمره ای اویز مدل سلین با تکنولوژی فورج بشرح ذیل می باشد:

۱- استفاده از آلومینیوم ۹۸٫۵٪ بدون هیچ گونه فلز مضر و ضایعات

۲- عدم شکنندگی، استحکام و سختی بسیار بالای سرویس قابلمه اویز

۳- مواد بکار رفته در محصول بازیافتی و تجدید پذیر هستند.

۴- پوشش داخلی سرویس قابلمه اویز از گرانیت ماربل ساخت Kimflon می باشد.

۵- رنگ سیلیکونی محصول در برابر حرارت و گرما مقاوم است.

۶- صاف و یکدست بودن سطح محصولات

7- سرویس اویز مجهز به سوپاپ اطمینان می باشد.

8- درب سرویس قابلمه تمام شیشه و پیرکس و لبه آن بهداشتی است.

9- محصول کاملاً بهداشتی و منطبق با استانداردهای وزارت بهداشت می باشد.

۱0- دارنده نشان استاندارد Bio آلمان به عنوان ضمانت حفاظت از محیط ‌زیست

11- سرویس قابلمه اویز ضمانت و گارانتی طلایی ۱۸ ماهه دارد.

سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای اویز مدل سلین رنگ خاکستری

سرویس خمره ای اویز مدل سلین از چدن نسوز و مقاوم ساخته شده و در مقابل حرارت تغییر رنگ پیدا نمی کند.

سرویس چدنی بصورت یکنواخت و سریع حرارت را در سطح قابلمه پخش می نماید.

جنس چدنی سرویس ، باعث شست و شوی آسان ظرف بعد از آشپزی می شود.

برای تولید سرویس قابلمه های اویز چندین لایه چدن بکار رفته است.

سرویس خمره ای اویز دارای دستگیره های طلایی رنگ است و به سرویس زیبایی می بخشد.

این دستگیره ها در برابر حرارت مقاوم بوده و هنگام جابجایی قابلمه حمل آن را آسان ساخته است.

نقطه عطف انتخاب اویز اینست که، کلیه محصولات چدنی برند اویز دارای گارانتی

و ضمانت نامه ۱۸ ماهه طلایی
تحت لیسانس آلکون ترکیه هستند.

برند اویز با بکارگیری ماشین آلات مدرن و دانش روز دنیا توانسته

حداکثر کیفیت را در تولید محصولات خود بکار برد و
رضایت مشتریان را جلب نماید.

در حال حاضر اویز بعنوان یکی از تولیدکنندگان ظروف نچسب در شمال غرب کشور معروف است.

برند اویز در راستای پیشرفت اقتصادی کشور و بهبود رونق تولید داخلی و رفع نیاز بازار داخلی

و خارجی فعالیت کرده و با
تولید ظروف مجهز به روکش چدنی، تبدیل به رقیب جدی برندهای خارجی شده است.

 

دلیل پیشنهاد سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای اویز چیست؟

چند نمونه از زیبایی ها و درخشش های حرفه ای سرویس قابلمه

اویز در این قسمت برای عزیزان فروشگاه کیسلان متذکر می شویم:

1. این قابلمه خمره ای سوپاپ اطمینان دارد.
2. لبه درب قابلمه کاملاً ایمن و بهداشتی هستند.
3. سرویس سلین مجهز به سوپاپ بخار غذا می باشد.
4. سرویس اویز در برابر حرارت و گرما مقاوم می باشد.
5. درب سرویس قابلمه تمام پیرکس و شیشه ساخته شده است.
6. دسته سرویس قابلمه خمره ای اویز از جنس فلز و آبکاری شده به رنگ طلایی می باشد.

طریقه مصرف سرویس قابلمه خمره ای اویز

هنگام استفاده از سرویس قابلمه خمره ای اویز باید مواردی برای استفاده درست و بهینه از محصول رعایت نمائید
که در ذیل به آنها اشاره خواهیم کرد:

1-در اولین استفاده از ظروف فورج اویز حتما با آب گرم و مایع ظرفشویی بشوئید و سپس با روغن مایع چرب نمائید.

2- هنگام شست و شوی ظروف فورج اویز از سیم زبر و پودرهای غیرمجاز برای پاک کردن استفاده نکنید.

3- هنگام استفاده از کفگیر، قاشق و چنگالی که در تماس با ظروف اویز هستند از نوع چوبی یا پلاستیکی استفاده نمائید.

4- به ظرف خالی هرگز حرارت مستقیم داده نشود.

5- از شوک گرما و تغییر ناگهانی دمای ظرف در هنگام آشپزی پرهیز کنید.

6- برای افزایش عمر ظروف و رنگ بیرونی سرویس اویز حتماً ظرف را براساس اندازه شعله انتخاب کنید.

7- در استفاده از تابه و دیگر ظروف اویز از کل سطح ظرف استفاده شود نه فقط یک قسمت خاص یا وسط

8- لبریز شدن یا سر رفتن مواد غذایی از قابلمه باعث آسیب رساندن

به رنگ بیرونی آن خواهد شد پس دقت لازم را به میزان
مواد داخل ظرف اویز داشته باشید.سرویس

 

در پایان یادآور میشوم فروشگاه کیسلان بعنوان تولید کننده

و عرضه کننده لوازم خانگی در بازار بزرگ شوش، بستری فراهم ساخته تا
مشتریان وفادار کیسلان بتوانند براحتی خرید خود را بصورت آنلاین انجام دهند.

لینک های مرتبط :

سرویس قابلمه 10 پارچه خمره ای سلین برند اویز رنگ کرمی

| سرویس 10 پارچه فورچ گرانیتی آنتیک PMT

| سرویس 11 پارچه فورچ گرانیتی PMT

|سرویس 12 پارچه فورج گرانیتی رژیمی

| سرویس 9 پارچه فورج گرانیتی PMT

| سرویس قابلمه 10 پارچه کاندید مدل اسکار

 

در ادامه با ما همراه باشید …

1)تاریخچه دیگ و قابلمه یا ظرف پخت پز را برسی خواهیم کرد

2)تاثیر فناوری و تولید قابلمه های فانتزی  و چدنی و مسی و…

3) کشف تفلون نچسب به طور اتفاقی و نتیجه یک آزمایش غیر مرتبط

تعریف قابلمه در کیسلان
قابلمه یا دیگ گونه‌ای ظرف درب دار برای پخت غذا است .

دیگ لبه‌های بلندی داشته و اجازه می‌دهد تا غذا برای پخته شدن، زمان بیشتری بجوشد.

از دیگ برای پختن برنج (پلو) و انواع خورشت  استفاده می‌شود.

 

تاریخچه قابلمه و دیگ و ظروف پخت پز را با ما در کیسلان بخوانید

کهن‌ترین وسیله پخت و پز از جنس سنگ در جهان با قدمت ۹۰۰۰ سال در مکزیک کشف شده‌است.

هرچند گروهی از پژوهشگران بر این باورند انسان‌ها دیگ سفالین را دو بار،

در دو ناحیه مختلف اختراع کرده‌اند: اولی در آسیای شرقی در حدود ۱۶ هزار سال قبل و بعد در شمال آفریقا در حدود ۱۲ هزار سال قبل.
در ایران  (به ویژه شهر مشهد و مشکین شهر استان اردبیل ) استفاده از دیگ سنگی و سفالی به نام دیزی  برای پخت آبگوشت  هنوز رواج دارد. (همچنین در شهر لاله جین همدان تولید دیزی سنگی یک شغل است صد ها نفر با تولید دیزی سنگی امرار معاش خود را از این طریق در می آوردند )
تا اواسط دهه ۱۳۵۰ در ایران، پخت غذا با استفاده از قابلمه مسی و رویی معمول بود؛ ولی امروزه از قابلمه‌های مسی بیشتر برای تزیین و به‌عنوان عتیقه استفاده می‌شود. ولی قابلمه های رویی همچنان مورد استفاده می باشد .

ورود قابلمه های چدنی به بازار

قابلمه‌های فلزی بسیار متداول هستند. قابلمه‌های مسی انتقال حرارت را به‌خوبی انجام می‌دهند و برای پخت مربا و سس انواع خورش و پلو  بهترین گزینه هستند. قابلمه‌های چدنی، پخش حرارت  بهتری نسبت به دیگر قابلمه‌های فلزی دارند. چرا که گرما را به خوبی در خود نگه می‌دارند. این قابلمه‌ها برای پخت‌های طولانی مناسبند.

قابلمه‌های آلومینیومی ساده که به رویی معروفند، به سرعت تحت تأثیر بازارها قرار گرفته و حتی دربرابر نمک  نیز مقاوم نیستند.

امروزه در عصر فناوری از روکشهایی مانند تفلون ، سرامیک ، بایوگرانیت و گرانیت برای قابلمه‌های آلومینیومی،

چدنی یا فولاد ضد زنگ استفاده می‌شود. در این قابلمه‌ها بایدازکفگیر چوبی و پلاستیکی و سیلیکونی
استفاده نمود. قابلمه‌های آهنی و چدنی گاهی با لعاب نیز پوشش داده می‌شوند

که استفاده از این قابلمه‌ها در کشور روسیه بسیار رواج دارد .

قابلمه‌های استیل برای جوشاندن آب مناسب هستند.

و از نظر بهداشت جهانی رنک یک پخت پز را به خود اختصاص داده اند
علاوه بر سنگ و سفال، دیگ‌های سرامیکی نیز حرارت را به‌خوبی

در خود حفظ نموده و برای پخت طولانی مناسب هستند.

با پیشرفت صنعت شیشه، قابلمه‌های شیشه‌ای نشکن و پیرکس نیز

به عنوان انتخابی جدید در آشپزخانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در این مقاله گفته شد که با گذر زمان و رشد صنعت تولید ظروف و تکنولوژی

گزینه های بسیاری برای پخت و پز در خانه ها و رستوران‌ها موجود است

و برای تهیه آن ها نیاز نیست که حتما به بازار بروید شما با سرچ

در مرورگرها میتوانید محصول مورد نظر خود را پیدا کنید

و با فروشگاه ای مختلف مقایسه قیمت داشته باشید
و در نهایت سفارش خود را ثبت کنید
بسیاری از این فروشگاه ها پرداخت آنلاین و پرداخت درب منزل نیز دارند

که خریدار با خیال راحت و آسوده محصول را تحویل بگیرد و بعد وجه آن را در درب منزل بپردازد

ضرب والمثل ها در مورد دیگ
واژه دیگ در ضرب‌المثل‌های فارسی زیر به کار رفته‌است:

۱)دیگ به دیگ می‌گوید روت (رویت) سیاه، سه‌پایه می‌گوید صل علی
۱)دیگی که برای من نجوشد، سر س… تویش بجوشد
۳)بنداز توی قابلمه‌

آشنایی با هلن بریگز(کیسلان)

هلن بریگز انسان ده هزار ساله است که پختن غلات در دیگ را شروع کرد.

یک آزمایش باعث بوجود آمدن تفلون نچسب امروزی شد

با ما همراه باشید

یکی از مشهورترین نوآوری‌های صورت گرفته در این زمینه،

ساخت و عرضه ظروف تفلون است که انقلابی بزرگ در

ظرف‌های آشپزی یک قرن اخیر پدید آورد. دیگر مهم نیست که

آقا یا خانم باشید، پیر یا جوان، شاغل یا خانه‌دار، علاقه‌مند به

آشپزی یا فراری از آن، در هر صورت، احتمالاً حداقل یک بار

تجربه استفاده از ظروف تفلون را در زندگی خود داشته‌اید.

آیا می‌دانید که ظروف تفلون چگونه ساخته شدند؟

اصلاً تفلون چیست و چگونه پدید آمد؟

ایده اولیه ساخت تفلون، بر اثر یک اتفاق کاملاً تصادفی پدید آمد،

ایده‌ای که مخترع و شرکت مالک این اختراع را،

به موفقیت‌های تجاری بسیار بزرگی رسانید.

در این نوشتار، به داستان مهیج اختراع تفلون و ظروف نچسب خواهیم پرداخت.

کشف تفلون بر اثر یک اتفاق تصادفی

کشف تفلون برخلاف دیگر محصولات پلیمری،

کاملاً بر حسب تصادف رخ داد.

داستان اختراع تفلون، از یک آزمایشگاه در نیوجرسی آغاز شد.

در آوریل سال ۱۹۳۸، شیمیدانی به نام روی پلانکت «Roy J. Plunkett»،

در حال تحقیق بر روی گاز‌های سردکننده یخچال بود.

در یکی از آن روزها، به یک‌باره کاری برای تیم تحقیق پیش آمد

و فرایند آزمایش به صورت نیمه‌کاره رها شد.

روز بعد که پلانکت و همکارانش به سراغ محفظه‌ای که فکر

می‌کردند پر از گاز است رفتند، متوجه شدند که نمونه گاز،

به صورت کاملاً خود به خودی، به یک ماده پلیمر سفیدرنگ تبدیل شده است.

این پدیده اتفاقی، سرآغاز پیدایش ایده‌ای بود که در نهایت، به ساخت و عرضه ظروف تفلون منجر شد.

پلانکت همواره بر این نکته تأکید داشت که ذهن وی،

از طریق آموزش و تحقیق، به سمت‌وسوی نوآوری و اختراع متمایل شده است.

وی فرزند یک کشاورز فقیر در اوهایو آمریکا بود که با تلاش فراوان و استعداد ذاتی،

توانست به کالج منچستر در ایندیانا راه یابد. هم‌اتاقی مشهور پلانکت،

پائول فلوری «Paul Flory» بود که به پاس مشارکت‌های ارزنده در توسعه و پیشرفت پلیمرها،

در سال ۱۹۷۴ میلادی، موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی گردید.

پلانکت نیز همانند هم‌اتاقی خود، برای دوره دکتری به دانشگاه ایالتی اوهایو رفت و در ادامه،

هر دو در شرکت دوپونت «Dupont» استخدام شدند.

در اینجا مسیر دو دوست قدیمی جدا شد.

مسیری که در نهایت یکی را به جایزه نوبل و دیگری را به اختراع تفلون رهنمون ساخت.

برخلاف فلوری، پلانکت تمامی دوران حرفه‌ای خود را در دوپونت گذراند.

نخستین مسئولیت پلانکت در دوپونت، تحقیق در مورد «کلرو فلوئورو کربن»ها،

به‌عنوان یک پیشرفت بزرگ نسبت به دی‌اکسید سولفور و آمونیاک،

به‌عنوان گازهای مورد استفاده در سردکننده‌ها بود.

گازهای قبلی، مرتباً موجب مسمومیت افراد مختلف، اعم از

شاغلین در صنایع غذایی و مصرف‌کنندگان این دستگاه‌ها

می‌شد و گازهای جدید توانایی حل این مشکل را داشتند.

پلانکت در حدود صد پوند گاز «تترا فلوئورو اتیلن» یا «TFE»

تولید نموده و قبل از کلر زدن، آن را در استوانه‌های کوچکی در

دمای یخ خشک ذخیره نموده بود. فردای آن روز، وقتی وی و

همکارش سیلندر حاوی گاز را آماده استفاده نمودند، هیچ گازی از آن بیرون نیامد.

شاید بهترین توصیف برای کشف و اختراع ظروف تفلون را بتوان در سخنان و نوشته‌های مخترع آن یافت.

پلانکت در این خصوص می‌گوید:

«صبح روز ۶ آوریل ۱۹۳۸، دستیارم جک ریبات «Jack Rebot»، یکی از سیلندرهای «TFE» که روز گذشته از آن

استفاده کرده بودیم را انتخاب و برای کار آماده نمود.

وی هنگامی که دریچه را باز کرد تا گاز در سیلندر جریان یابد،

هیچ اتفاقی نیفتاد. جک با من تماس گرفت و پرسید که آیا

تمام «TFE» را در روز قبل استفاده کرده‌ایم یا خیر. گفتم که فکر نمی‌کنم.

هر دو با شیر سیلندر کمی ور رفتیم و حتی به این فکر کردیم که شاید بسته شده یا گیر کرده است.

البته وزن سیلندر نشان می‌داد که مواد داخل آن هنوز هم وجود داشته و خالی نشده است.

جالب است که وقتی سیلندر را رو به پایین گرفتیم، پودری سفید رنگ از آن بیرون آمد.»

پلانکت دریافت که این ماده، از نظر حرارت و شیمیایی بی‌اثر بوده و اصطکاک سطحی بسیار کمی دارد.

تحقیقات بیشتر نشان داد، این پلیمر سفید رنگ که «پلی تترا فلوئورو اتیلن» یا «PTFE» نام گرفت،

یک روان کننده کارآمد و با نقطه ذوب بسیار بالا است.

بی‌اثر بودن نسبت به تقریباً تمامی مواد شیمیایی و لغزندگی بسیار زیاد «PTFE»

آن را به یکی از باارزش‌ترین و متنوع‌ترین مواد اختراع شده

بدل نمود که توانست، نقشی کلیدی در پیشرفت‌های چشمگیر

حوزه‌های مختلف، اعم از هوافضا، ارتباطات، الکترونیک و حتی فرایندهای صنعتی و معماری داشته باشد.

در ابتدا به نظر می‌رسید که قیمت تمام شده «PTFE»

آنقدر گران است که عملاً تولید و تجاری‌سازی آن منطقی

نخواهد بود. اما دوپونت به خوبی به ارزش‌های این اختراع

واقف بود و در سال ۱۹۴۵ میلادی، اقدام به ثبت نشان تجاری «Teflon» برای آن نمود.

پیش از این اقدام نیز، اختراع مذکور در ابتدای جولای سال

۱۹۳۹، در دفتر ثبت اختراعات و نشان‌های تجاری آمریکا به ثبت

رسیده بود که در نهایت در چهارم فوریه سال ۱۹۴۱، گواهی ثبت اختراعی با شماره «US2230654»، به آن اختصاص یافت.

مجموعه اقدامات حفاظتی صورت گرفته، به خوبی اهمیت این اختراع را برای مخترع و شرکت متبوع وی نشان می‌دهد،

چیزی که در طی سال‌های بعد و موفقیت‌های تجاری تفلون، به خوبی اثبات گردید.

اولین استفاده از تفلون، به پروژه منهتن باز می‌گردد که به

منظور جلوگیری از نشت و نفوذ گاز و با توجه به ویژگی‌های خاص تفلون،

از جمله مقاومت در برابر خوردگی نسبت به فلوئور و سایر

ترکیبات آن، بکار گرفته شد. کاربردهای بسیار وسیع و متنوع

تفلون، در سال ۱۹۵۱ میلادی، اعطای مدال اسکات به پلانکت را

به دنبال داشت که در زمره یکی از اولین جوایز اعطا شده به وی بابت کشف تفلون قرار دارد.

استفاده از تفلون برای ساخت نسل جدید ظروف آشپزخانه

قدیمی‌ترین ظروف کشف شده تا به امروز، ظرف‌های سفالی

متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد است که در بین‌النهرین یافت شده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که در چین و آمریکای جنوبی نیز، ظروف مشابهی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

در ادامه، استفاده از ظروف فلزی در جوامع مختلف متداول گردید و از این ظروف، برای پخت غذا استفاده می‌شد.

اولین نوآوری‌ها در ظروف آشپزی، به بعد از انقلاب صنعتی

غرب و ظهور و توسعه فناوری‌های مختلف باز می‌گردد؛

دورانی که تمامی جنبه‌ها و ابعاد زندگی بشر، تحت‌الشعاع این

فناوری‌ها قرار گرفت. در قرن نوزدهم میلادی، استفاده از

ظروف آشپزی چدنی و حلبی، رونق بسیاری یافت و عملاً فاز

جدیدی از توسعه و تکامل ظروف آغاز گردید. با پیشرفت

روش‌های پوشش‌دهی چدن از طریق لایه‌های متشکل از لعاب

چینی، صنعت تولید ظروف آشپزی، با یک پیشرفت جدی همراه شد؛

به‌طوری که در سال ۱۸۵۰ میلادی، در آلمان و اتریش،

ظروف لعاب‌دار تولید شد که با توجه به مزایای منحصربه‌فرد

آن، مورد استقبال قرار گرفته و بلافاصله همه‌گیر شد.

این وضعیت ادامه داشت تا این‌که در سال‌های ابتدایی قرن بیستم،

ظروف آلومینیومی به تولید انبوه رسیدند. در سال ۱۹۳۵

میلادی، دستگیره‌های عایق حرارت، به این ظروف اضافه شد

که استفاده از آن‌ها را بسیار ساده‌تر از قبل می‌کرد.

بلافاصله و تنها در طی چند سال، ظروف ترکیبی مس و فولاد

که زیبایی و توزیع مناسب حرارت را به صورت توأمان در خود

داشتند، در آمریکا عرضه شد که باز هم ظروف آشپزی را با

تغییرات بسیاری همراه نمود. فولاد ضدزنگ، ظروف فولادی با

روکش کروم و شیشه‌های نسوز، از نوآوری‌های اخیری است که ظروف آشپزی را متحول نموده‌اند.

یکی از توسعه‌های کلیدی در روند تکاملی ظروف آشپزخانه،

ظروف تفلون است. این اختراع ارزشمند که در میانه‌های قرن

بیستم و در اوج نوآوری‌های پی‌در‌پی ظروف آشپزی معرفی

گردید، به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های خانم‌ها در تمیز نمودن

ظروف، پس از پایان آشپزی و پخت غذا پایان داد. در واقع،

یکی از مشکلات ظروف قبلی، چسبیدن غذا به ته ظرف و در

نتیجه، دشواری‌های تمیز نمودن آن‌ها بود که با عرضه ظروف تفلونی، به کلی پایان یافت.

یک دهه پس از کشف پلانکت و در حالی که دوپونت سالیانه

بالغ بر دو میلیون پوند تفلون تولید می‌کرد، همسر یک مهندس

فرانسوی، ایده استفاده از تفلون بر روی ظروف را پیشنهاد داد

و مارک گرگوری «Marc Gregoire»، این توصیه همسرش را

با یافتن راهی برای پیوند بین آلومینیوم و «PTFE» و ساخت اولین ظرف روکش شده توسط آن، برآورده ساخت.

مارک و همسرش کولت «Colette»، فروش محصولات خود را در

فرانسه آغاز کردند و با تأسیس شرکت «Tefal» در سال ۱۹۵۶

میلادی، طی مدت کوتاهی این ظروف با همین نام تجاری که

ترکیبی از لغات «تفلون» و «آلومینیوم» بود، در سرتاسر اروپا

عرضه گردید. در ادامه، سازمان غذا و داروی آمریکا «FDA»

ظروف تفلون را در سال ۱۹۶۰ میلادی تأیید نمود و راه برای

عرضه وسیع این محصولات در بازار آمریکا، هموار شد.

لازم به ذکر است که صاحبان شرکت تفال، در هشتم دسامبر

سال ۱۹۵۵ میلادی، به صورت هم‌زمان اقدام به ثبت دو پتنت با

موضوع پوشش‌دهی ظروف با «PTFE» نمودند که گواهی

 

ثبت اختراع آن‌ها، در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱، به ترتیب با

شماره‌های «US2944917» و «US3008601»، اعطا گردید.

 

جالب اینجا است که فردی به نام آرماند واهنه «Armand

Vahne» به‌عنوان مخترع هر دو پتنت مذکور ذکر شده و

مالکیت پتنت‌ها نیز، به ترتیب در اختیار «مارک گریگوری» و همسرش «کولت گریگوری» قرار دارد.